در اين طرح غشاء پلي ايميدي جديدي با افزودن مقداري polyvinylidene fluoride (PVDF) به پيش ماده پلي ايميد مربوطه ساخته شد. غشاء ساخته شده اين قاليت را دارد كه در جداسازي اتيلن / نيتروژن مورد استفاده قرار گيرد. غشاء از محلول 12 درصد وزني پلي اميك اسيد در حلال N-methy1-2pyrrolidine (NMP (پيش ماده سازنده پلي اميك اسيد) كه شامل 1 درصد وزني Polyvinylidene fluoride (PVDF بود در شرايط ايميدي شدن حرارتي (170C,2 hr) ساخته شد. عملكرد اين غشاء در يك سل غشايي جريان عمودي (Dead end) مورد ارزيابي قرار گرفت. اين غشاء در فشار 1bar نيتروژن را عبور نداده و اتيلن را با شار 10GPU عبور مي دهد. بنابراين غشاء ساخته شده داراي بالاترين ميزان انتخابگري ايده آل در مورد گازهاي نيتروژن و اتيلن مي باشد. علت نحوه عملكرد غشاء مربوط به ساختارهاي شيميايي و نيروهاي بين مولكولي گازهاي نيتروژن و اتيلن و غشاء مي باشد.

تكنولوژي الكتروريسي امكان استفاده همزمان داروها در نانوفيبرها را براي كاربردهاي بسيار متنوع فراهم مي آورد. اما استحكام مكانيكي كافي جهت كاربرد به عنوان نخ بخيه را ندارند. استفاده از فيبرهاي الاستومر به علت فرايندپذيري آنها بسيار مورد توجه است اما الكتروريسي پليمرهاي رابري به علت ويسكوزيته بالاي آنها در دماي اتاق محقق نميشود و لزوم انجام فرايند cross-linking براي رسيدن به استحكام مطلوب، پروسه توليد فيبرهاي الكتروريسي شده الاستومر را سخت و پيچيده ميكند، در اين اختراع با بهره گيري از خاصيت صمغ مانند عصاره پروپوليس در تركيب با پلي كاپرولاكتون، ضمن رسيدن به خصوصيات مكانيكي مطلوب، از خواص بيولوژيك پروپوليس هم بهره مند شديم. با پيچش نوار نانوفيبري به وسيله ستاپ چرخنده، نخ تهيه كرديم. خصوصيات مكانيكي، رهايش پروپوليس و خاصيت آنتي باكتريال و ضد قارچي آنها بررسي شد. سپس براي بخيه موش صحرايي بكار گرفته شد. مشاهدات ماكروسكوپي نشان از كوتاه شدن دوره بهبودي و حتي رشد موهاي اصلاح شده اطراف محل زخم داشتند. به استناد مطالعات بافت شناسي زخم ها، كوتاه شدن دوره بهبودي كاملا مشهود است. به علت ماهيت منعطف اين نخها، ميتوان نخهاي ساخته شده را در هم بافته و نخهاي چند فيلاماني براي دستيابي به اعداد استحكام بسيار بالاتر را نيز توليد كرد.